ข้อห้ามเมื่อเข้านอน

การนอนคือการพักผ่อน หลังจากเหนื่อยล้ามาทั้งวัน แล้วนอนอย่างไรไม่ให้เสียสุขภาพ วันนี้เกร็ดความรู้มีข้อห้ามทำก่อนนอนมาบอกกัน เพื่อสุขภาพที่ดี อย่าใส่นาฬิกาข้อมือนอน เพราะขณะที่นาฬิกาทำงานไปเรื่อย ๆ นั้น ล้วนปล่อยพลังงาน ถ้าใส่นาฬิกาข้อมือนอน จะมีผลต่อสุขภาพระยะยาว

ไม่ควรนอนหลับไปพร้อม ๆ กับโทรศัพท์ หรือวางโทรศัพท์มือถือไว้ใกล้ ๆ ใครที่ชอบใช้มือถือเป็นนาฬิกาปลุกยามเช้า กรุณาเก็บมือถือไว้ห่าง ๆ เพราะหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ระบุว่า โทรศัพท์มือถือ จะปล่อยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าออกมาขณะเปิดเครื่องไว้ และคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเหล่านี้ มีผลกับระบบประสาท เพราะฉะนั้น ตอนนอนก็ควรปิดโทรศัพท์มือถือซะดีกว่า อย่าหลับไปพร้อมกับเครื่องสำอาง ไม่ว่าจะเหนื่อยอ่อนเมื่อยล้ายังไง ต้องล้างเครื่องสำอางออกให้หมด เพราะการหลับทั้ง ๆ ที่เครื่องสำอางยังคาอยู่ที่ผิวหน้า จะทำให้เกิดปัญหาด้านผิวพรรณระยะยาว (สำหรับสาว ๆ เท่านั้น) อย่าใส่ยกทรงนอน เพราะนักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกัน พบว่าการใส่ยกทรงนานเกิน 12 ชั่วโมง จะเป็นการเพิ่มอัตราเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งทรวงอกได้ ฉะนั้น ก็อย่าใส่ยกทรงนอนเลย ทราบอย่างนี้แล้วเพื่อน ๆ ที่นี่ก็ลองปฏิบัติกันดูนะคะ เพื่อการนอนที่ดีของตัวเพื่อน ๆ เองค่ะ

Érable plane

L'érable plane, ou plane, (Acer platanoides L.) est un arbre de grande taille de la famille des Sapindacées (anciennement Acéracées) fréquent dans les régions montagneuses d'Europe.
Noms communs : érable plane, érable platane, plane, plaine, faux sycomore ; en anglais Norway maple, en allemand Spitz-Ahorn, Flader-baum, en italien acero-riccio.

Son nom commun lui vient de la forte ressemblance des feuilles avec celle du platane. À ne pas confondre avec l'espèce voisine Acer pseudo-platanus, érable faux-platane ou sycomore qui se différentie qui a lui une écorce formant des plaques se détachant du tronc chez l'arbre adulte.

Description

C'est un grand arbre à tige élancée, pouvant atteindre 30 m de haut et un diamètre de 3 m (à 1,5 m de hauteur au dessus du sol). L'écorce est brune, et présente de nombreuses crevasses longitudinales peu marquées. Ce caractère permet de le distinguer du sycomore dont l'écorce grisâtre de détache en larges plaques. Les feuilles, opposées, caduques, sont palmées avec 5 à lobes très pointus, à dents aiguës, séparés par des sinus arrondis. Ces feuilles, à long pétiole, sont glabres, vertes et luisantes. Elles prennent une très belle teinte jaune à l'automne. Les fleurs vert jaune, groupées en corymbes dressés, apparaissant avant les feuilles. Elles ont cinq sépales soudés, cinq pétales et 8 étamines. Les fruits sont des samares à ailes horizontales larges très écartées, quasiment opposées.

Cet arbre de croissance très rapide pendant les premières années, rejette facilement de souche quand il est coupé. C'est une essence de lumière, préférant des sols riches et pas trop acides. On le rencontre en général en peuplements disséminés au milieu des autres espèces.

Erevan

Erevan ou Yerevan (en arménien : Երևան, Yerevan) est la plus grande des villes d’Arménie, et sa capitale depuis 1918, la douzième depuis les origines de l’Arménie.

Elle est fondée en 782 av. J.-C. à l’ouest du pays, à l’extrémité orientale de la plaine de l’Ararat, au-dessus des gorges de la rivière Hrazdan. Elle connaît une histoire mouvementée faite de batailles, de pillages, d’incendies et de séismes pendant plus de 2 500 ans, devient la capitale de l’éphémère première République d’Arménie après la Première Guerre mondiale et recueille une partie des rescapés du génocide arménien. La ville s’étend rapidement au XXe siècle lorsque l’Arménie devient une des quinze républiques de l’URSS. D’une petite bourgade de quelques milliers d’habitants sous la première République, elle devient en moins de cinquante ans le principal centre culturel, artistique et industriel du pays, ainsi que le siège de ses institutions politiques.

Depuis le retour à la croissance du pays, Erevan est en pleine mutation. Les chantiers ont commencé à fleurir aux quatre coins de la ville au début des années 2000. Aujourd’hui, avec ses nouvelles infrastructures (immeubles, quartiers, routes, restaurants et autres boutiques) son visage s’occidentalise et efface rapidement les traces de 70 ans de gouvernance soviétique.

En 2003, la population d’Erevan est estimée à 1 091 235 habitants et son agglomération très peu étendue autour de la ville regroupe avec ses 1 245 700 habitants (estimation officielle actuelle), plus de 42 % de la population arménienne. Ses habitants sont appelés les Erevanais et les Erevanaises.

Désert de Namib

Le désert de Namib est un désert chaud côtier, situé dans le sud ouest de la Namibie. Considéré comme le plus vieux désert du monde existant, il est estimé que des conditions arides ou semi-arides y sont présentes depuis 80 millions d'années[réf. nécessaire].

Les conditions désertiques qui y règnent sont la conséquence du courant marin froid de Benguela d'origine antarctique, qui refroidit les masses d'air océanique au large des côtes de Namibie. Lorsque ces masses d'air parviennent au dessus des terres continentales plus chaudes, elles se réchauffent et entrent donc en expansion, ce qui les empêche de libérer l'humidité qu'elles contiennent sous forme de pluie. Des brouillards matinaux sont néanmoins fréquents, et apportent un peu d’humidité dans le désert jusqu’à 50 km des côtes.

Géographie

Le désert occupe une superficie d’environ 135 000 km². Il s’étend sur plus de 1 500 km le long d’une bande côtière nord-sud large de 80 à 160 km qui longe l’océan Atlantique. À l’est, une zone de transition semi-aride est bordée par un plateau montagneux. Au sud, le désert de Namib se fond progressivement avec le désert du Kalahari. La superficie exacte varie suivant que l'on considère uniquement le parc national de Namib-Naukluft ou si l'on y inclut aussi le Skeleton National Park au nord (jusqu'à au fleuve Carunjamba en Angola) et la zone interdite (Sperrgebiet) au sud jusqu'à l'embouchure du fleuve Orange ou même du fleuve Olifants en Afrique du Sud.

Le désert est traversé par plusieurs rivières éphémères qui sont pratiquement toujours à sec. Dans la partie au sud de la rivière Kuiseb se trouve une immense zone de dunes mobiles qui s’étend sur 300 km vers le sud. Certaines de ces dunes – telles celles de Sossusvlei – atteignent 300 m de haut et figurent parmi les plus hautes dunes du monde. Au nord de la Kuiseb, les dunes font place à une plaine de gravier parsemée de rochers.
Les pluies sont rares et irrégulières. Le courant froid de Benguela venant de l’Antarctique maintient un climat frais toute l’année dans la zone côtière. Il est aussi responsable de brouillards fréquents qui apportent un peu d’humidité dans le désert jusqu’à 50 km de la côte. Au-delà, les variations thermiques sont plus marquées.

Neuchâtel

Neuchâtel est une commune de Suisse, chef-lieu du canton de Neuchâtel et du district de Neuchâtel. Située au bord du lac de Neuchâtel, sur le flanc sud du massif du Jura, elle fait face à la chaîne des Alpes.

Neuchâtel est citée pour la première fois en 1011. Elle est gérée par des comtes de Neuchâtel jusqu’en 1458, puis passe sous l’autorité de la famille d’Orléans-Longueville jusqu’en 1707. La ville est ensuite sous l’autorité des rois de Prusse jusqu’en 1848, tout en ayant dès 1814 adhéré à la Suisse en formant le canton de Neuchâtel.

L’économie de la ville a longtemps été liée l’administration (ville la plus importante de la région) et à l’agriculture (vigne). Elle a été dominée par le commerce international au XVIIIe siècle, puis par les secteurs secondaires (horlogerie) et tertiaire. Au tournant des XIXe et XXe siècles plusieurs hôtels sont construits pour soutenir le tourisme qui accompagne le développement du chemin de fer. La région est fortement industrielle avec la chocolaterie Suchard, l’horlogerie et la fabrication d’indiennes qui se développent durant le XIXe siècle et s’effondrent à la fin du XXe siècle. Elle se renouvelle aujourd’hui grâce aux technologies de pointe. La ville est également connue pour son université, ses activités de hautes technologies et sur le plan touristique par son bourg médiéval et sa situation. Elle a été l’une des quatre villes organisatrices d’Expo.02.

Lumière sur…

La déprise est un concept sociologique utilisé par la sociologie de la vieillesse et du vieillissement française qui permet d'envisager l'individu âgé avançant en âge comme un acteur pris dans un travail de négociation dont l'enjeu serait le maintien de son identité en dépit des éventuelles implications biologiques et sociales du passage du temps telles qu'une dégénérescence physiologique ou un veuvage.

Ce concept a été forgé au tournant des années 1980 et 90 à l'aune de la théorie du désengagement apparue aux États-Unis en 1961, soit une trentaine d'années plus tôt dans l'histoire de la discipline, mais aussi à partir des remises en cause variées dont cette théorie fonctionnaliste psychologisante a fait l'objet jusqu'à leur cristallisation au milieu des années 1970 dans le même pays. Inscrit dans des logiques proches de celles de l'interactionnisme symbolique et du constructivisme social, il permet depuis lors de penser en des termes nouveaux la perte de compétence et la dévalorisation de soi que l'on constate souvent chez les personnes âgées vieillissantes, des phénomènes qui constituent en un sens une perte de prise sur le monde environnant, d'où le terme de déprise.

Ainsi, le concept a été mis en œuvre dans plusieurs branches de la sociologie pour y mesurer les effets spécifiques de l'avancée en âge et de ses multiples corolaires, notamment dans la sociologie des médias, la sociologie de la famille, la sociologie du travail et la sociologie de la santé. Il a par ailleurs été décliné selon plusieurs modalités, notamment en « déprise inquiète », « déprise tactique » et « déprise stratégique », ce qui correspond à trois formes de retrait du monde relevés par les sociologues. Il n'a jusque ici pas suscité de critiques virulentes mais n'est pas pour autant parvenu à faire disparaître les autres paradigmes et leurs propres concepts, même dans son pays d'origine.

วิธีทำให้รัก ไม่หมดอายุ

ใครที่กำลังมีความรักแล้วไม่อยากให้ความรักหมดอายุ วันนี้เดลินิวส์ออนไลน์มีวิธีทำให้รักไม่หมดอายุมาฝาก...
หมั่นเติมใจให้กัน : นึกถึงตอนรักกันใหม่ๆ อย่าลืมความดีของเขา แค่นึกถึงและยังไม่ลืมคงยังไม่พอ แต่ต้องหมั่นเติมความหวานให้กันตลอด ทำทุกวันให้เหมือนวันแรกที่เริ่มรักกันและต้องการใช้ชีวิตร่วมกัน
เปิดใจพูดคุย : การเงียบเฉยจะเป็นการสะสมความรู้สึกในด้านลบให้มากขึ้น การเปิดใจพูดคุยโดยใช้ภาษาที่ฟังแล้วสบายหู สบายใจ กริยาท่าทีที่ดูแล้วสบายตา จะทำให้เข้าใจกันมากขึ้น
ทุกสิ่งย่อมเปลี่ยนแปลง : คิดว่าแม้กระทั่งตัวเราก็ยังไม่ใช่ของเรา จะไปหวังอะไรกับคนอื่น

รู้อย่างนี้แล้ว ถ้าไม่อยากให้รักหมดอายุ ก็ลองนำวิธีที่แนะนำไปปฏิบัติตามกันได้

Fort-la-Latte

Anciennement la Roche-Gouyon, le château de Fort-la-Latte, situé à la pointe du même nom, en face du cap Fréhel dans le département des Côtes-d'Armor, est l'un des plus célèbres châteaux bretons. Remarquable par sa situation sur un cap rocheux, face à la mer, il a servi de décor à de nombreux films.

Histoire

Le château de la Roche-Gouyon fut construit au XIVe siècle par le seigneur de Matignon, Étienne III Gouyon. La construction du château commença dans les années 1340, son donjon date des années 1365-1370.

En 1379, suite au retour d'exil du duc de Bretagne Jean IV le château fut assiégé par Bertrand du Guesclin. Aux alentours de 1700 le château est bastionné.

Sur le chemin menant au château se dresse un menhir qui représente le doigt de Gargantua. La légende dit que celui ci l'aurait perdu alors qu'il enjambait la Manche afin de rejoindre les côtes d'Angleterre. On y trouve aussi la trace de son pied et de sa canne.

กลางภาคอีกครั้ง

วันนี้สอบกลางภาคเรียนของการขึ้นม.6 ตื่นเต้นและกลัว ข้อสอบของม.6 ยากมั่ก มากเลยอ่า

พุ่งนี้ก้อสอบอีก 1 วัน แต่ก้อน่าเสียดายที่พุ่งนี้ไม่ได้ไปงานรับปริญญาของพี่สาว เสียดายจัง

Littoral

Le littoral est la région (l'endroit) qui se trouve au bord d'une mer, d'un océan, d'un lac. Selon les définitions retenues, le littoral s'étend de quelques centaines de mètres à plusieurs kilomètres de part et d'autre de la limite terre-eau.

La majorité des hommes vit sur les littoraux, ceux-ci sont propices aux différents flux (échanges commerciaux, déplacements…)

Caractéristiques

La proximité de l'eau développe un environnement particulier : dunes, galets, côtes rocheuses dont certaines à falaises, estuaires, plages, côtes marécageuses… Des microclimats et des écosystèmes écotoniaux sont spécifiques des littoraux.

Les zones estuariennes, les côtes sableuses ou rocheuses, les zones humides et les marais maritimes, présentent bien souvent, en plus de leurs attraits écologiques et paysagers, des intérêts économiques.

Tour de France(cyclisme)

Le Tour de France est une compétition cycliste par étapes créée en 1903 par Henri Desgrange se déroulant au mois de juillet.

Elle se tient actuellement sur plus de 3 000 km et est organisée par ASO (Groupe Amaury). « Le Tour », ou « la Grande Boucle », tel qu'on le nomme parfois en France, est considéré comme la plus prestigieuse épreuve cycliste du monde. 78 chaînes de télévision retransmettent le Tour de France dans 170 pays.

Création du Tour de France
A la fin du XIXe siècle, en France, la presse sportive est dominée par un titre : Le Vélo. Mais la prise de position de son patron (Pierre Giffard) dans l'affaire Dreyfus fait des vagues. Les fabricants de cycles (pour la plupart antidreyfusards) qui financent son journal par la publicité n'apprécient pas. En 1900, ils choisissent de financer Henri Desgrange qui crée un journal concurrent L'Auto-Vélo. Alors que le Vélo est publié sur papier vert, Desgrange fait éditer le sien sur papier jaune (quelques années plus tard, c'est cette couleur qui donnera naissance au maillot jaune).

Une guerre à mort s'engage alors entre les deux titres. Le 16 janvier 1903, Desgrange perd le procès qui l'oppose au Vélo, et se trouve contraint de renommer L'Auto-Vélo en L'Auto. Le cyclisme est alors le sport roi en France, et cette perte aurait pu s'avérer décisive.

Desgrange doit alors rapidement trouver un moyen de contrer son principal concurrent. Il se souvient que le journaliste Géo Lefèvre lui avait proposé d'organiser une course cycliste d'envergure : le Tour de France. Le 19 janvier 1903, L’Auto annonce la création de « la plus grande épreuve cycliste jamais organisée » : ce sera le premier Tour de France.

L'idée est tellement bonne que les ventes du journal s'envolent. Privée de lecteurs, Le Vélo cesse sa publication l'année suivante.

Desgrange reste l'organisateur du Tour (interrompu par la guerre) jusqu'en 1936, année où, malade, il quitte le Tour en pleine course à Charleville. Il passe dès lors le témoin de la direction de course à Jacques Goddet.

La discipline du Tour
La discipline imposée par Henri Desgrange entre 1903 et les années 1930 fit beaucoup pour la légende de l’épreuve, malgré les critiques des frères Pélissier reprises par Albert Londres.Les coureurs n’avaient droit à aucune forme d’assistance extérieure sur la route du Tour, et il fallait qu’ils réparent eux-mêmes leurs machines en cas d’incident technique. Lors du Tour 1913, Eugène Christophe, solide leader virtuel du classement général, brisa sa fourche dans le Tourmalet. Au nom du principe d’autonomie, Christophe est contraint de réparer lui-même sa machine et perd toutes ses chances de victoire finale. Pas moins de trois juges du Tour assistèrent à cette réparation afin de s’assurer qu’il ne recevait pas d’aide extérieure.Les successeurs de Desgrange sont moins rigides, et le règlement s’assouplit progressivement.

La rivalité entre les organisateurs et les équipes de marques posa tant de problèmes à la fin des années 1920 que des équipes nationales furent imposées en 1930.Tous les frais sont alors pris en charge par les organisateurs, bicyclettes incluses. C’est le journal L’Auto qui achète directement ces dernières au fabricant Alcyon. Elles sont jaunes et marquées du "A" gothique de L’Auto.Afin de financer la course, une caravane publicitaire est mise en place avant le passage des coureurs. On revient aux équipes de marque en 1962 sous l’impulsion de Félix Lévitan, directeur de la course de 1962 à 1987.

Médias

Créé en 1903 par le quotidien sportif parisien L'Auto (futur L'Équipe), le Tour est un excellent laboratoire pour les médias au cours du XXe siècle. Le premier reportage radiophonique en direct, par Jean Antoine et Alex Virot a lieu en 1930. Dès lors, la radio s’impose sur le journal, qui ne peut donner les résultats que le lendemain matin. Les actualités cinématographiques ne furent jamais de véritables concurrents, car elles diffusaient toujours les étapes avec plusieurs jours de décalage. La télévision est présente sur la route du Tour dès la fin des années 1940 mais doit expérimenter toutes sortes de moyens afin d’assurer un reportage correct de la course. Le premier reportage en direct d’un sommet alpin se limita en effet à un plan fixe du passage du col. Le reportage reprit deux heures plus tard avec un plan fixe de la ligne d’arrivée. Il faut attendre les années 1960 pour assister à des reportages télévisés en direct faisant véritablement pénétrer le téléspectateur au cœur de la course, grâce à des caméras embarquées sur des motos relayées par avion ou hélicoptère. Ainsi, on peut définir trois âges médiatiques pour le Tour : le journal papier de 1903 aux années 1920, puis la radio des années 1930 au début des années 1960, enfin la télévision depuis la fin des années 1960. Les journaux papier, L’Équipe en tête, n’abdiquèrent évidemment pas face à la montée en puissance de la radio et de la télévision, mais la description pure de l’étape laissa progressivement la place à des points de vue décalés. Antoine Blondin excellait dans ce genre.

ระวัง คุณอาจหูหนวกเพราะ MP3ได้

สมัยนี้ไม่ว่าจะขึ้นรถลงเรือ หลาย ๆ คนมักจะหยิบเอา MP3 ขึ้นมาฟัง เพื่อปลีกวิเวกเข้าสู่โลกส่วนตัวของตัวเองกันไป อันนี้ก็ไม่ว่ากัน แต่บางคนก็เป็นคนใจดีเสียเหลือเกิน ขนาดฟังเพลงยังแบ่งให้คนรอบข้างฟังด้วย เคยใช่มั้ยค่ะ ที่คนข้าง ๆ ฟังเพลงดังมาก ๆ จนเสียงเล็ดลอดออกมาจากหูฟัง ไอ้เราน่ะไม่เท่าไหร่หรอก ห่วงก็แต่เจ้าตัวเถอะ หูไม่พังหรอครับพี่ เพื่อน ๆ ที่นี่ทราบหรือไม่ว่า การฟัง MP3 ด้วยเสียงที่ดังมาก ๆ หรือฟังเป็นเวลานาน ๆ อาจจะทำให้ระบบการได้ยินของผู้ฟังนั้นถูกทำลายได้ และอาจจะรุนแรงจนทำให้ประสาทหูสูญเสียไปและหูหนวกในที่สุด ทั้งนี้ในการฟังเพลงนั้นไม่ควรจะเกินระดับที่ 100 เดซิเบล และไม่ควรฟังเพลงตลอดเวลา แม้ว่าคุณจะเป็นรักเสียงเพลงมากแค่ไหนก็ตาม และที่สำคัญคือ ควรหลีกเลี่ยงสถานที่ที่มีเสียงดังอึกทึก แต่ว่าหากเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ ควรหาที่ครอบหู หรือใช้สำลีสะอาดอุดหูป้องกันคะ หากว่าคุณมีอาการได้ยินเสียงหึ่ง ๆ หรือเสียงทึบ ๆ ในหู เป็นบางครั้ง หรือตลอดเวลา ให้รีบไปพบแพทย์ด่วน เพราะว่าคุณอาจจะเสี่ยงต่อ โรคเกี่ยวกับระะบบประสาทการได้ยินแล้ว ปกติเราเองก็เป็นคนที่ชอบฟังเพลงตลอดเวลาเหมือนกัน แต่มาช่วงหลังหูฟังเสีย ไม่มีเวลาไปซื้อ เลยทำให้ไม่ค่อยได้ฟังเพลงระหว่างเดินทางเท่าไหร่ แต่เราก็ได้ยินเสียงบรรยากาศรอบตัว ๆ มากขึ้น ได้ฟังคนอื่นคุยกัน (เอ่อ .... ไม่ได้แอบฟังนะคะ บนรถน่ะ คุยนิดหน่อยก็ได้ยินแล้ว) ได้ยินเสียงรถบีบแตร หรือเสียงเครื่องยนต์รถที่ไปแต่งรถมา ก็เพลินไปอีกแบบดีเหมือนกันค่ะ เพราะฉะนั้นลองเอาหูฟังเก็บไว้ที่บ้าน แล้วฟังเสียงธรรมชาติรอบ ๆ ตัวบ้างนะคะ ถือว่าเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศทั้งยังเป็นการผ่อนคลายให้สุขภาพหูของเพื่อน ๆ ที่นี่ด้วยค่ะ

รู้หรือเปล่า นอนดึกส่งผลร้ายอย่างคาดไม่ถึงเลยนะ

คนกลุ่มเสี่ยง

กลุ่มคนที่พบว่านอนดึกส่วนใหญ่จะเป็นคนในวัยทำงานที่ต้องเร่งทำงานส่งให้ทันกำหนด หรือกลุ่มนัก เรียน/นักศึกษาที่ต้องอ่านหนังสือดึก ๆ ดื่น ๆ

การนอนดึกทำให้อายุสั้นได้ง่ายเพราะร่างกายจะอ่อนล้าระบบในร่างกายจะแปรปวนไปหมด ทั้งนี้เพราะเมื่อคนเรานอนดึก มักจะกินดึกตามไปด้วย ดังนั้นอาหารที่ทานเข้าไปอาจจะไม่ย่อยหรือย่อยไม่หมด ทำให้เกิดอาการท้องผูก หากคุณรู้ตัวว่านอนดึก ควรหลีกเลี่ยงอาหารประเภทเนื้อสัตว์ เพราะจะไปเพิ่มภาระให้ลำไส้มากยิ่งขึ้น ลองสังเกตดูวันไหนที่เรานอนดึก เมื่อตื่นขึ้นมาเหงื่อมักจะไม่ค่อยออก คอแห้งและไปรบกวนระบบปัสสาวะ ทำให้ไตทำงานหนักเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า !!! หากวันไหนที่คุณนอนดึกแนะนำว่า เมื่อตื่นขึ้นมาควรทานน้ำเยอะ ๆ เน้นรับประทานไข่หรือนม เพื่อช่วยให้ย่อยง่ายและรวดเร็วขึ้น

La Loire

La Loire est un fleuve long de 1 020 kilomètres, ce qui en fait le plus long ayant son cours en France. Il prend sa source en Ardèche, au Mont Gerbier de Jonc.

Son embouchure se trouve dans la région des Pays de la Loire au sud de la Bretagne et à l'ouest de l'Anjou. La partie de son cours située en aval du confluent de la Vienne (à la hauteur de la commune de Montsoreau dans le Maine-et-Loire) et jusqu'à Saint-Nazaire s'appelle la Basse-Loire. Elle se jette dans l’océan Atlantique en Loire-Atlantique à travers un estuaire.
Son bassin de 117 000 km² occupe plus d’un cinquième du territoire français.

Histoire

Des scientifiques émettent l'hypothèse que, dans un passé éloigné, la Loire continuait vers le nord et finissait par rencontrer le cours de la Seine, tandis qu'existait une autre Loire prenant sa source dans la région de Gien et se dirigeant vers l'ouest. Un incident géologique, vraisemblablement le plissement alpin, aurait favorisé une capture de la Loire séquanaise par la Loire atlantique et aurait détourné ainsi le fleuve vers l'ouest, donnant la Loire actuelle. Le lit de l'ancienne Loire séquanaise est occupé aujourd'hui par le Loing.

La navigation

Autrefois important axe de navigation et de transport de marchandises jusqu'au milieu du XIXe siècle, la Loire n’est aujourd’hui plus navigable pour les plus gros bateaux que dans son estuaire, jusqu’à Nantes environ. Elle reste classée voie navigable intérieure (et gérée par Voies Navigables de France) à partir de Bouchemaine jusqu'à Nantes, et aussi sur deux kilomètres entre Decize et Saint-Léger-des-Vignes pour assurer la connexion entre les canaux Latéral à la Loire et du Nivernais. On notera aussi la présence d'une écluse à petit gabarit sur le barrage de la centrale nucléaire de Belleville-sur-Loire. C'est la seule écluse sur le cours de la Loire.

Les bateaux anciens étaient traditionnellement à fond plat (comme tout bateau fluvial), avec un grand mât et une voile carrée pour prendre le vent dominant d'ouest de Nantes à Orléans, abattable pour passer sous les ponts. Selon leur taille, ces bateaux se nommaient chaland, gabare, gabarot, toue, mahon, fûtreau...

Avec ces bateaux pérennes ont coexisté des bateaux conçus pour une unique descente, vendus au bout du voyage comme bois de charpente ou de chauffage, ou réutilisés localement. Ces bateaux, construits en sapin dans la région du Forez, emmenaient le charbon stéphanois et les produits foréziens tels que vins et céramiques jusqu'à Paris ou Nantes. Leur trafic a duré de 1704 à 1860. Ils se nommaient, selon leur lieux de construction, saint-rambertes (ou ramberte ou encore salambarde) s'ils étaient construits à Saint-Rambert-sur-Loire, ou roannaises s'ils étaient construits à Roanne.

Le Val de Loire

Le Val de Loire, tel qu'il a été inscrit en 2000 sur la liste du patrimoine mondial de l’UNESCO, désigne la partie de la vallée de la Loire située entre Sully-sur-Loire (dans le Loiret) et Saint-Florent-le-Vieil (en Maine-et-Loire). Il constitue un site exceptionnel pour sa diversité biologique ainsi que pour sa richesse historique et culturelle (parcs, châteaux et villes).

Entre Orléans et Angers, la vallée est souvent bordée de petites falaises de tuffeau et de calcaire. De nombreux îlots et bancs de sable ou de gravier parsèment le cours du fleuve, dont la profondeur et la largeur varient considérablement d’une saison à l’autre et d’une année à l’autre. Les crues de la Loire ont généralement lieu en hiver et, grâce à la présence de digues (levées) sur la plus grande partie de son cours, sont le plus souvent sans conséquences graves.

1 มิถุนายน “วันดื่มนมโลก”

ใครทราบบ้างว่า วันที่ 1 มิถุนายน ของทุกปีเป็นวันอะไร ถ้าอยากทราบวันนี้เดลินิวส์ออนไลน์มีมาบอกกัน....

องค์การอาหารแห่งสหประชาชาติ หรือ The Food and Agriculture Organization หรือ FAO

กำหนดให้วันที่ 1 มิถุนายน ของทุกปี เป็น “วันดื่มนมโลก (World Milk Day) เพื่อให้ประเทศต่าง ๆ และองค์กรที่ให้ความสำคัญและสนับสนุนการบริโภคนม ได้ร่วมกันจัดกิจกรรมรณรงค์และกระตุ้นให้เห็นความสำคัญของการบริโภคนม ด้วยการให้ความรู้และคุณประโยชน์ของนมให้แก่ประชาชน โดยปัจจุบันมีมากกว่า 35 ประเทศทั่วโลกที่ได้มีการจัดกิจกรรมวันดื่มนมโลก

“นม” เครื่องดื่มเพื่อสุขภาพแท้จริง มูลนิธิโรคกระดูกพรุนนานาชาติ (International Osteoporosis Foundation หรือ IOF) ระบุว่า

นมและผลิตภัณฑ์จากนมอื่น ๆ เป็นอาหารพร้อมบริโภคที่หาได้ง่าย จัดอยู่ในกลุ่มอาหารที่มีแร่ธาตุแคลเซียมสูงที่สุด ซึ่งมีความสำคัญอย่างมากในการเสริมสร้างกระดูกให้แข็งแรง โดยเป็นแคลเซียมที่ร่างกายสามารถดูดซึมไปใช้ได้ดีที่สุดและยังเป็นแหล่งรวมสารอาหารที่จำเป็นต่อร่างกาย เพราะให้ทั้งโปรตีนและเกลือแร่ที่สำคัญ เช่น ฟอสฟอรัส คาร์โบไฮเดรต ไขมัน และวิตามิน นมช่วยเสริมสร้างกระดูกให้แข็งแรง การสร้างความแข็งแรงให้กับกระดูกตั้งแต่อายุยังน้อย ๆ จะช่วยป้องกันไม่ให้กระดูกแตกหักได้ง่ายเมื่ออายุมากขึ้น

ธาตุอาหารใน “นม” ทั้งโปรแตสเซียม แมกนีเซียม และแคลเซียม

ล้วนมีส่วนช่วยไม่ให้ความดันโลหิตสูงเกินกว่าปกติ เพื่อสุขภาพฟันที่ดี โดยปกติเนื้อฟันมีสารเคลือบที่ถือเป็นส่วนที่แข็งแรงที่สุดในร่างกาย ซึ่งประกอบด้วยแคลเซียม ฟันจึงต้องการแคลเซียมเพื่อช่วยเสริมสร้างให้ฟันแข็งแรงมีสุขภาพดี นมอุดมด้วยแคลเซียมและแร่ธาตุอื่น ๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อฟัน มีโปรตีนที่ช่วยให้ฟันเติบโตและซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ และช่วยเคลือบผิวฟันอีกด้วย ช่วยคุมน้ำหนัก หลายๆ คนหลีกเลี่ยงไม่ดื่มนมเพราะเชื่อว่า นมทำให้อ้วน แต่จริงแล้วๆ ไม่ว่าจะเป็นนมสด นมพร่องไขมัน หรือนมไม่มีไขมัน มีปริมาณไขมันแค่เพียง 3.9%, 1.7%, และ 0.3% เท่านั้น

นอกจากนี้ “นม” ยังเป็นเครื่องดื่มที่มอบความสดชื่นไม่แตกต่างจากน้ำดื่ม

การดื่มนมเพียงหนึ่งหรือสองแก้วจะช่วยทำให้รู้สึกสดชื่น และยังทำให้ได้รับคุณค่าสารอาหารที่ร่างกายต้องการอีกด้วย นม 1 กล่อง กับทุกคุณค่าของสารอาหารที่ร่างกายต้องการ แคลเซียม สร้างความแข็งแรงให้กับกระดูกและฟันวิตามินบี 12 ช่วยสร้างเม็ดเลือดแดงคาร์โบไฮเดรต ให้พลังงานกับร่างกายแมกนีเซียม สร้างความแข็งแรงให้กับกล้ามเนื้อฟอสฟอรัส สร้างพลังงานให้กับเซลล์ในร่างกาย และทำให้กระดูกแข็งแรงโปรแตสเซียม ช่วยรักษาระดับความดันเลือดให้เป็นปกติโปรตีน สร้างเสริมการเจริญเติบโต และซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอวิตามินบี 2 ทำให้ผิวหนังมีสุขภาพดี ช่วยระบบภูมิคุ้มกันในร่างกาย

รู้อย่างนี้แล้ว ลองหันมาดื่มนมกันดีกว่า เพื่อสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง.

24 ชม.การทำงานของอวัยวะ...

อวัยวะต่างๆ เค้าก็มีเวลาทำงานเป็นของเค้าเองนะ..ไปทำความเข้าใจร่างกายกัน!

รู้ไหมว่าร่างกายเราจะมีการไหลเวียนของพลังชีวิต (ลมปราณ) ผ่านอวัยวะภายในต่างๆตลอด 24 ชั่วโมง ซึ่งถ้าหากรู้จักปรับเปลี่ยนพฤติกรรมให้สอดคล้องเหมาะสมก็จะช่วยให้สุขภาพดีได้ in magazine จึงนำเกร็ดความรู้เกี่ยวกับนาฬิกาชีวิตของ อ.สุทธิวัสส์ คำภา มาฝาก การไหลเวียนผ่านแต่ละอวัยวะนั้นจะใช้เวลาถึง 2 ชั่วโมง ซึ่งร่างกายคนเรามีทั้งหมด 12 อวัยวะ ได้แก่ หัวใจ เยื่อหุ้มหัวใจ ปอด ม้าม ตับ ไต กระเพาะอาหาร ถุงน้ำดี ลำไส้ใหญ่ ลำไส้เล็ก กระเพาะปัสสาวะ และระบบความร้อนของร่างกาย กว่าจะไหลเวียนครบทุกอวัยวะก็จะใช้เวลา 1 วันเต็มพอดี โดยเริ่มจาก 01.00-03.00 น. ตับ ในช่วงเวลานี้ตับจะหลั่งสารมีราโทนิน เพื่อฆ่าเชื้อโรค ทำให้หน้าอ่อนกว่าวัย แถมยังหลั่งสารเอ็นโดรฟินออกมาด้วย จึงควรพักผ่อนนอนหลับให้สนิท และไม่ควรทานอาหารเพราะจะทำให้ตับทำงานหนักและเสื่อมเร็ว ทำให้ไม่สามารถขจัดสารพิษในร่างกาย ถ้าตับมีปัญหา เส้นผม ขน และเล็บจะไม่สวย 03.00-05.00 น. ปอด ควรตื่นขึ้นมาสูดอากาศบริสุทธิ์ และรับแดดตอนเช้า หากตื่นแบบนี้เป็นประจำทุกวัน ปอดจะดี ผิวก็จะดีขึ้นตาม 05.00-07.00 น. ลำไส้ใหญ่ ควรถ่ายทุกเช้าให้เป็นนิสัย ถ้าถ่ายไม่ออกให้ดื่มน้ำอุ่น 2 แก้ว หรือน้ำผึ้งผสมมะนาว และอาจบริหารโดยยืนตรง หายใจเข้า แล้วก้มลงพร้อมหายใจออก เอามือเท้าเข่าแขม่วท้องจนเหมือนว่าหน้าท้องไปติดสันหลัง ให้ทำจนกว่าจะถ่าย คนที่ไม่ถ่ายหรือถ่ายยากในตอนเช้า ร่างกายจะดูดกากอาหารตกค้างซึ่งกำลังจะเป็นอุจจาระกลับเข้าไปใหม่ ทำให้ลำไส้ใหญ่รวนผิดปกติ ส่งผลให้เกิดอาการปวดหัวไหล่ และอาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้นอนกรน 07.00-09.00 น. กระเพาะอาหาร หากกินข้าวเช้าช่วงนี้ได้ทุกวันจะช่วยให้กระเพาะแข็งแรง ถ้าปล่อยให้กระเพาะอ่อนแอ จะทำให้เป็นคนตัดสินใจช้า ขี้กังวล ขาไม่ค่อยมีแรง ปวดเข่า หน้าแก่เร็วกว่าวัย ถ้าไม่กินข้าวเช้าอุจจาระจะถูกดูดกลับมาที่กระเพาะ ทำให้กลิ่นตัวเหม็น ถ้าถ่ายออกหมดก็จะไม่มีกลิ่นตัวเท่าไร 09.00-11.00 น. ม้าม ม้ามมีหน้าที่ควบคุมเม็ดเลือด สร้างน้ำเหลือง ควบคุมไขมัน คนที่ยังนอนหลับช่วงนี้อยู่จะทำให้ม้ามอ่อนแอ คนที่พูดมากช่วงนี้ม้ามจะชื้น อาหารและน้ำที่กินเข้าไปจะแปรสภาพเป็นไขมัน ทำให้อ้วนง่าย ดังนั้น จึงควรพูดน้อย กินน้อย และไม่นอนหลับในช่วงนี้ ม้ามจึงจะแข็งแรง คนที่ปวดหัวบ่อย และมีอาการเจ็บชายโครงนั้นมักมาจากม้าม หากม้ามโตจะไปเบียดปอดทำให้เหนื่อยง่าย ผอมเหลือง ตาเหลือง และสร้างเม็ดเลือดขาวได้น้อย 11.00-13.00 น. ระบบหัวใจ ช่วงนี้หัวใจจะทำงานหนัก จึงควรหลีกเลี่ยงความเครียด หรือเหตุที่ทำให้ต้องใช้ความคิดหนัก ควรหาทางระงับอารมณ์ให้ผ่อนคลาย 13.00-15.00 น. ลำไส้เล็ก ลำไส้เล็กทำหน้าที่ดูดสารอาหารที่เป็นน้ำทุกชนิด เช่น วิตามินซี บี โปรตีน เพื่อสร้างกรดอะมิโน สร้างเซลล์สมอง ซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ สร้างไข่สำหรับผู้หญิง ถ้ากรดอะมิโนน้อย ไข่จะมาไม่ครบทุกเดือน ดังนั้น จึงควรงดกินอาหารทุกประเภทในช่วงเวลานี้ เพื่อเปิดโอกาสให้ลำไส้ทำงานได้อย่างเต็มที่ 15.00-17.00 น. กระเพาะปัสสาวะ ซึ่งเกี่ยวข้องกับระบบความจำ ไทรอยด์ และระบบเพศทั้งหมด ช่วงนี้ควรทำให้เหงื่ออกด้วยการออกกำลังกายหรืออบตัว กระเพาะปัสสาวะจะได้แข็งแรง การอั้นปัสสาวะบ่อยจะทำให้ปัสสาวะถูกดูดซึมเข้ากระแสเลือด ส่งผลให้เหงื่อมีกลิ่นเหม็น 17.00-19.00 น. ไต ควรทำใจให้สดชื่น ไม่ง่วงเหงาหาวนอน เวลานี้ถ้าง่วงแสดงว่าไตเสื่อม ถ้าหลับแล้วเพ้อแสดงว่าอาการหนัก ถ้าไตซ้ายมีปัญหา จะกลายเป็นคนขี้ร้อน ปล่อยเนื้อปล่อยตัว ไม่รักสวยรักงาม แต่ถ้าไตขวามีปัญหา ความจำเสื่อมและเป็นคนขี้หนาว ถ้าไตทำงานหนักก็จะกลายเป็นโรคไต สมองเสื่อม ปวดหลัง เป็นหวัดง่าย มีเสลดในคอ 19.00-21.00 น. เยื่อหุ้มหัวใจ ปัญหาเกี่ยวกับเยื่อหุ้มหัวใจ คือ หัวใจโต หัวใจรั่ว เส้นโลหิตหัวใจตีบ ช่วงนี้จึงต้องระวังเรื่องอารมณ์ตื่นเต้น ดีใจ และการหัวเราะ ควรทำจิตใจให้สงบด้วยการสวดมนต์ ทำสมาธิ 21.00-23.00 น. ระบบความร้อนของร่างกาย ช่วงนี้อย่าตากลม เพราะลมมีพิษ ควรทำร่างกายให้อุ่น ห้ามอาบน้ำเย็น จะเจ็บป่วยได้ง่าย (ตอนเย็นควรอาบน้ำอุ่น ส่วนตอนเช้าควรอาบน้ำเย็น) 23.00-01.00 น. ถุงน้ำดี เมื่ออวัยวะใดขาดน้ำก็จะดึงจากถุงน้ำดี ทำให้ถุงน้ำดีข้น อารมณ์จะฉุนเฉียว สายตาเสื่อม เหงือกบวม ปวดฟัน นอนไม่หลับ ตื่นกลางดึก ตอนเช้าจะจาม ถุงน้ำดีจะโยงไปถึงปอด จะปวดศีรษะข้างเดียวหรือสองข้างโดยไม่ทราบสาเหตุ ดังนั้น จึงควรดื่มน้ำก่อนเข้านอน หรือก่อนเวลา 23.00 น.

เทคนิคคลายเครียด

ความเครียดเป็นเรื่องของร่างกายและจิตใจ ที่เกิดการตื่นตัวเตรียมรับกับเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่ง ความเครียดเป็นเรื่องที่มีกันทุกคน จะมากหรือน้อยนั้นขึ้นอยู่กับสภาพปัญหา การคิด และการประเมินสถานาการณ์ของแต่ละคน ความเครียดเกิดจากสาเหตุสำคัญ 2 ประการ คือ 1. สภาพปัญาหที่เกิดขึ้นในชีวิต เช่น ปัญหาการเงิน ปัญหาการงาน ปัญหาครอบครัว ปัญหาการเรียน ปัญหาสุขภาพ เป็นต้น 2. การคิดและการประเมินสถานการณ์ของบุคคล เราจะสังเกตได้ว่าคนที่มองโลกในแง่ดี มีอารมณ์ขัน ใจเย็น จะมีความเครียดน้อยกว่าคนที่มองโลกในแง่ร้าย เอาจริงเอาจังกับชีวิตและใจร้อน นอกจากนี้คนที่รู้สึกว่าตัวเองมีคนคอยให้การช่วยเหลือเมื่อมีปัญหา เช่น มีคู่สมรส มีพ่อแม่ ญาติพี่น้อง มีเพื่อสนิท ก็จะมีความเครียดน้อยกว่าคนที่อยู่โดดเดี่ยวตามลำพัง การจัดการกับความเครียด แนวทางในการจัดการกับความเครียด มีดังนี้ 1 หมั่นสังเกตความผิดปกติทางร่างกาย จิตใจ และพฤติกรรมที่เกิดจากความเครียด 2 เมื่อรู้ตัวว่าเครียดจากปัญหาใด ให้พยายามแก้ปัญหานั้นให้ได้โดยเร็ว 3 เรียนรู้การปรับเปลี่ยนความคิดจากแง่ลบให้เป็นแง่บวก 4 ผ่อนคลายความเครียดด้วยวิธีที่คุ้นเคย 5 ใช้เทคนิคเฉพาะในการคลายเครียด การสำรวจความเครียดของตนเอง ความเครียดจะส่งผลให้เกิดความผิดปกติทางร่างกาย จิตใจ และพฤติกรรม ดังนี้ ความผิดปกติทางร่างกาย ได้แก ปวดศรีษะไมเกรน ท้องเสีย หรือท้องผูก นอนไม่หลับหรือง่วงเหงาหาวนอนตลอดเวลา ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ เบื่ออาหารหรอืกินมากกว่าปกติ ท้องอืดเฟ้อ อาหารไม่ย่อย ประจำเดือนมาไม่ปกติ เสื่อมสมรรถภาพทางเพศ เป็นต้น ความผิดปกติทางจิตใจ ได้แก่ วิตกกังวล คิดมาก คิดฟุ้งซ่าน หลงลืมง่าย ไม่มีสมาธิ หงุพหงิด โกรธง่าย ใจน้อย เบื่อหน่าย ซึมเศร้า เหงา ว้าเหว่ สิ้นหวัง หมดความรู้สึกสนุกสนาน เป็นต้น ความผิดปกติทางพฤติกรรม ได้แก่ สูบบุหรี่ ดื่มสุรามากขึ้น ใช้สารเสพย์ติด ใช้ยานอนหลับ จู้จี้ขี้บ่น ชวนทะเลาะ มีเรื่องขัดแย้งกับผู้อื่นบ่อย ๆ เงียบขลึม เก็บตัว แก้ปัญหาได้ก็หายเครียด ปัยหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต เป็นสาเหตุที่กระตุ้นให้เกิดความเครียดในช่วงที่ยังแก้ปัญหาไม่ได้จะรู้สึกเครียดมาก เมื่อแก้ปัญหาได้แล้ว ความเครียดจะหมดไป เราจึงจำเป็นต้องเรียนรู้วิธีการแก้ปัญหาที่ถูกต้องเหมาะสมเพื่อจะได้แก้ปัญหาได้ดีและรวดเร็วยิ่งขึ้น จงละเว้นการแก้ปัญหาแบบต่าง ๆ ต่อไปนี้ 1 อย่า...แก้ปัญหาแบบวู่วาม ใช้อารมณ์เป็นใหญ่ 2 อย่า...หนีปัญหา 3 อย่า...คิดแต่จะพึ่งพาผู้อื่นอยู่ร่ำไป 4 อย่า...เอาแต่ลงโทษตัวเอง 5 อย่า...โยนความผิดให้ผู้อื่น จงแก้ปัญาหอย่าเป็นระบบ ใช้เหตุผลและใช้ความคิดพิจารณาให้ถี่ถ้วน โดย * คิดหาสาเหตุของปัญหาด้วยใจเป็นธรรม ไม่เข้าข้างตัวเอง ไม่โทษคนอื่น * คิดหาวิธีแก้ปัญหาหลาย ๆ วิธี ถ้าคิดเองไม่ออก อาจปรึกษาผู้ใกล้ชิด หรือผุ้ทีมีประสบการณ์มากกว่า * ลงมือแก้ปัญหาตามวิธีที่คิดไว้ อาจต้องใช้ความกล้าหาญ อดทน หรือต้องใช้เวลาบ้างอย่างได้ท้อถอยไปเสียก่อน * ประเมินผลดูว่าวิธีที่ใช้ได้ผลหรอืไม่ ถ้าไม่ได้ผลก็เปลี่ยนไปใช้วธีอื่นๆ ที่เตียมไว้ จนกว่าจะได้ผล

Palais de Chaillot

Le Palais de Chaillot à Paris 16e arrondissement, situé Place du Trocadéro et du onze novembre sur la colline de Chaillot, a été réalisé lors de l'exposition universelle de 1937 par les architectes et grands prix de Rome Léon Azéma, Jacques Carlu et Louis-Hippolyte Boileau, en lieu et place de l'ancien Palais du Trocadéro.

Histoire

La colline de Chaillot abritait depuis 1651 le couvent de la Visitation, détruit après la Révolution. L’esplanade vide au cœur de Paris qui résultait de cette destruction suscita de nombreux projets : Napoléon y voulu une cité impériale en l'honneur de son fils, le roi de Rome ; le sculpteur Antoine Etex désirait quant à lui une monumentale fontaine et un phare. Mais rien de tout cela ne fut réalisé. Devant le succès populaire de l’expédition espagnole de 1823 et sa victoire au fort du Trocadéro par le duc d'Angoulême, Louis XVIII eut l'idée de construire un monument en hommage à ce fait d’arme. La « villa Trocadéro » était un palais de style mauresque, flanqué de deux minarets de 70 m de hauteur.

L’ancien Palais du Trocadéro fut ensuite construit par Gabriel Davioud et Jules Bourdais pour l'Exposition universelle de 1878, avec des jardins de l'ingénieur Alphand. Plus tard, lors de l'Exposition universelle de 1937, le bâtiment fut détruit et remplacé par le Palais de Chaillot, qui en garda une partie de l'ossature et la configuration de deux ailes en demi-cercles.