รอบกายไม่มีแม้แต่ดวงไฟที่คอยนำทาง
ฉันรู้สึกหนาวเย็นจับใจ รอบกายดูมืดมน
ตั้งแต่เธอเดินไปจากฉัน
ไม่ว่าฉันจะฉุดรั้งเธอยังไง
ฉันก็ไม่สามารถยืดเวลาความรักของเราไว้ได้
ในเมื่อเธอต้องการจะไป ฉันก็ต้องยอมปล่อยให้เธอไป
เพราะฉันหมดแรงที่จะรั้งเธออีกต่อไป
ความสุขที่ฉันเคยมี มันได้ตายไปจากชีวิตของฉัน
ตอนนี้มีแต่ความทุกข์ที่ถาโถมเข้ามาในชีวิตในช่วงนี้
ฉันหมดความหวังที่จะอยู่อีกต่อไป หมดกำลังใจที่จะต่อสู้
เมื่อฉันจบสิ้นความรักระหว่างเรา ฉันรู้สึกว่า...
ความฝันของฉันมันได้จบสิ้นไปตรงนั้น
ฉันเดินอยู่เพียงลำพัง ฉันต้องเริ่มนับตั้งแต่ศูนย์ใหม่อีกครั้ง
ฉันพยายามเดินหาดวงไฟเพื่อเป็นกำลังใจ
เพื่อทำให้ฉันเห็นทางที่จะเดินต่อข้างหน้า
ในตอนนี้ ... ฉันได้พบเจอกับดวงไฟดวงนั้นแล้ว
มันลุกสว่างอยู่ในใจของฉัน
มันคือ... กำลังใจจากตัวฉันเอง
ฉันไม่เคยรู้สึกเลยว่า
กำลังใจจากตัวเองนั้น จะมีความหมายสำหรับตัวฉันมากถึงเพียงนี้
แต่ก่อนฉันไม่ได้ให้ตัวเองเลย แต่ฉันกลับเอาไปให้คนที่ไม่มีค่าพอ
ที่จะรับรู้ถึงกำลังใจของฉันเลยแม้แต่นิดเดียว
เมื่อฉันรู้แล้วว่า กำลังใจจากตัวเองมีค่ามากขนาดไหน
ฉันจะเก็บเอาไว้ให้ดี เพื่อให้กับคนที่มีค่าพอ ที่จะถนอมนํ้าใจฉันไว้
ฉันไม่ได้เดินเเพียงลำพังอีกแล้ว
ฉันได้พบว่า...
กำลังใจจากตัวเอง
ทำให้ฉันมีความหวังขึ้นมาใหม่... อีกครั้งหนึ่ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น